สัญญาจำนำ
สัญญาซึ่งบุคคลคนหนึ่งเรียกว่า ผู้จำนำ ส่งมอบสังหาริมทรัพย์
สิ่งหนึ่งให้แก่บุคคลอีกคนหนึ่งเรียกว่า ผู้รับจำนำ เพื่อเป็นการประกัน
การชำระหนี้
ลักษณะของสัญญาจำนำ
1. ทรัพย์สินที่จำนำต้องเป็นสังหาริมทรัพย์
2. ผู้จำนำต้องส่งมอบทรัพย์สินที่จำนำให้แก่ผู้รับจำนำ
วิธีการบังคับจำนำ
ต้องใช้วิธีการนำเอาทรัพย์สินออกขายทอดตลาดได้เท่านั้น
ความระงับแห่งสัญญาจำนำ
1. เมื่อหนี้ซึ่งประกันอยู่นั้นระงับสิ้นไปที่ไม่ใช่ด้วยเหตุ
อายุความ
2. เมื่อผู้รับจำนำยอมให้ทรัพย์สินที่จำนำกลับคืนไปสู่
ความครอบครองของผู้จำนำ
ข้อแตกต่างระหว่างสัญญาจำนองกับสัญญาจำนำ
1. ทรัพย์สินจำนองต้องเป็นอสังหาริมทรัพย์หรือ
สังหาริมทรัพย์ชนิดพิเศษหรือสังหาริมทรัพย์ที่กฎหมายบัญญัติ
ให้จดทะเบียนจำนองได้ แต่ทรัพย์สินที่จำนำได้ต้องเป็น
สังหาริมทรัพย์เท่านั้น
2. การจำนองต้องทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนต่อ
พนักงานเจ้าหน้าที่ แต่การจำนำกฎหมายไม่ได้กำหนดแบบไว้
แม้ตกลงกันด้วยวาจาสัญญาจำนำก็ใช้ได้
ข้อแตกต่างระหว่างสัญญาจำนองกับสัญญาจำนำ (ต่อ)
3. การจำนองนั้นผู้จำนองไม่ต้องส่งมอบทรัพย์สินซึ่ง
จำนองให้แก่ผู้รับจำนอง แต่การจำนำผู้จำนำต้องส่งมอบ
ทรัพย์สินให้แก่ผู้รับจำนำยึดถือไว้
4. การบังคับจำนองต้องฟ้องศาลเพื่อให้สั่งขาย
ทอดตลาดหรือเอาทรัพย์จำนองหลุดเป็นสิทธิ แต่ผู้รับจำนำมี
สิทธิเอาทรัพย์สินซึ่งจำนำออกขายทอดตลาดได้เองโดยไม่ต้อง
ฟ้องศาล