บทที่ึ7 เรื่องหนี้

หนี้เป็นนิติสัมพันธ์ระหว่างบุคคลสองฝ่ายโดยบุคคลฝ่ายหนึ่งเรียกว่า “เจ้าหนี้” ชอบที่จะได้รับชำระหนี้ โดยการส่งมอบทรัพย์สิน โดยการกระทำ หรือโดยการงดเว้นกระทำการจากบุคคลอีกฝ่ายหนึ่ง ซึ่งเรียกว่า “ลูกหนี้”

ลักษณะสำคัญของหนี้
1. จะต้องมีเจ้าหนี้และลูกหนี้
2. จะต้องมีนิติสัมพันธ์อันก่อให้เกิดสิทธิและหน้าที่ต่อกันตามกฎหมายหรือที่เรียกว่าบ่อเกิดแห่งหนี้
3. จะต้องมีวัตถุแห่งหนี้

กำหนดชำระหนี้
1. ในกรณีที่มีการตกลงกันไว้แน่นอนตามวันแห่งปฏิทิน หนี้ย่อมถึงกำหนดชำระตามวันแห่งปฏิทินที่ได้กำหนดไว้
2. ถ้าเป็นกรณีที่คู่กรณีไม่ได้ตกลงกำหนดเวลาชำระหนี้ไว้แน่นอน กฎหมายถือว่าหนี้นั้นถึงกำหนดชำระโดยพลัน และฝ่ายลูกหนี้ก็ต้องพร้อมชำระหนี้ของตนโดยพลัน
3. กรณีที่ไม่ได้กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ แต่ถ้าสามารถอนุมานวันถึงกำหนดชำระจากพฤติการณ์ทั้งปวงได้ หนี้นั้นก็ไม่ถึงกำหนดชำระโดยพลัน

การผิดนัดของลูกหนี้
1. เมื่อหนี้ถึงกำหนดชำระแล้ว และภายหลังแต่นั้นเจ้าหนี้ได้ให้คำเตือนแล้ว ลูกหนี้ยังไม่ชำระลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดเพราะเขาเตือนแล้ว
2. เมื่อหนี้ถึงกำหนดชำระตามวันแห่งปฏิทินและลูกหนี้ไม่ได้ชำระหนี้ตามกำหนด ลูกหนี้ได้ชื่อว่าตกเป็นผู้ผิดนัดแล้ว โดยไม่ต้องเตือนก่อน
3. ถ้าเป็นหนี้อันเกิดแต่มูลละเมิด ลูกหนี้ได้ชื่อว่า ผิดนัด มาแต่เวลาที่ทำละเมิด

ผลของการที่ลูกหนี้ผิดนัด
1. เจ้าหนี้มีสิทธิเรียกค่าสินไหมทดแทนเพื่อความเสียหายอันเกิดจากการนั้น  
2. ถ้าโดยเหตุที่ผิดนัดนั้น ทำให้การชำระหนี้กลายเป็นอันไร้ประโยชน์แก่เจ้าหนี้ เจ้าหนี้มีสิทธิที่จะบอกปัดไม่รับชำระหนี้นั้นและมีสิทธิเรียกค่าสินไหมทดแทนเพื่อการไม่ชำระหนี้
3. ในระหว่างผิดนัดนั้น ถ้าไม่มีกำหนดไว้เป็นอย่างอื่นในกรณีของหนี้เงินให้คิดดอกเบี้ยได้ร้อยละ 7.5 ต่อปี   

ความระงับแห่งหนี้ หนี้ระงับในกรณีต่อไปนี้
1. การชำระหนี้
2. การปลดหนี้
3. การหักกลบลบหนี้
4. การแปลงหนี้ใหม่
5. หนี้เกลื่อนกลืนกัน   

มาตราที่น่าสนใจ
กำหนดเวลาชำระหนี้
มาตรา 203 ถ้าเวลาอันจะพึงชำระหนี้นั้นมิได้กำหนดลงไว้หรือจะอนุมานจากพฤติการณ์ทั้งปวงก็ไม่ได้ เจ้าหนี้ย่อมจะเรียกให้ชำระหนี้ได้โดยพลันและฝ่ายลูกหนี้ก็ย่อมจะชำระหนี้ของตนได้โดยพลันดุจกัน<br>
การผิดนัดของลูกหนี้
มาตรา 204 ถ้าหนี้ถึงกำหนดแล้วและภายหลังแต่นั้น เจ้าหนี้ได้ให้คำเตือนลูกหนี้แล้ว ลูกหนี้ยังไม่ชำระหนี้ ลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดเพราะเขาเตือนแล้วถ้าได้กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ตามวันแห่งปฏิทินและลูกหนี้
มิได้ชำระหนี้ตามกำหนด ลูกหนี้ตกเป็นผู้ผิดนัดโดยมิพักต้องเตือนเลย วิธีเดียวกันนี้ให้ใช้บังคับแก่กรณีที่ต้องบอกกล่าวล่วงหน้าก่อนการชำระหนี้ซึ่งได้กำหนดเวลาลงไว้ อาจคำนวณนับได้โดยปฏิทินนับแต่วันที่ได้บอกกล่าว

การผิดนัดของลูกหนี้
มาตรา 206 ในกรณีที่หนี้อันเกิดแต่มูลละเมิด ลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดมาแต่เวลาที่ทำละเมิด

มาตรา 224 หนี้เงินนั้นให้คิดดอกเบี้ยในระหว่างเวลาผิดนัดร้อยละ 7.5 ต่อปี ถ้าเจ้าหนี้อาจจะเรียกดอกเบี้ยได้สูงกว่านั้นโดยอาศัยเหตุอย่างอื่นอันชอบด้วยกฎหมายก็ให้คงส่ง
website templates.